W dokumencie „Ramy polityczne na okres 2020-2030 dotyczące klimatu i energii” ze stycznia 2014r. Komisja Europejska proponuje przyjęcie na poziomie UE celu 40 proc. redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz 27 proc. udziału energii odnawialnej (OZE) do roku 2030. Elementami propozycji jest zwiększenie tempa redukcji emisji w systemie EU ETS z poziomu 1,74 proc. do 2,2 proc. rocznie po roku 2020, a także wdrożenie mechanizmu (mechanizm rezerwy stabilizacyjnej), który poprzez usunięcie części uprawnień z rynku, spowoduje wzrost ceny CO2. Tym samym przyczyni się on do zmiany technologii wytwarzania energii w Polsce i przejścia ze źródeł węglowych na gazowe, a w dalszej kolejności na źródła odnawialne.

Polska może stracićZdaniem Polskiego Komitetu Energii Elektrycznej (PKEE) przyjęcie, proponowanej przez Komisję, bardziej restrykcyjnej polityki klimatycznej niesie ze sobą istotne skutki dla Polski. Negatywne następstwa polityki unijnej dotkną najbardziej przemysł energochłonny, energetykę, przemysł i usługi z ich otoczenia, a także gospodarstwa domowe.
Zdaniem PKEE najważniejsze konsekwencje dla Polskiej gospodarki będą niekorzystne. Polsce grozi spadek PKB o 1,8 proc. w 2030 r., 2,9 proc. w 2040 r. i 5,1 proc. w 2050 r. w porównaniu do kontynuacji obecnej polityki klimatycznej. Dodatkowo, nastąpi wzrost nakładów inwestycyjnych w energetyce na źródła wytwarzania anergii elektrycznej i ciepła o ok. 250 mld zł w porównaniu do kontynuacji obecnej polityki klimatycznej.

Skutki dla polskiego przemysłu

Negatywne skutki zaostrzenia polityki energetycznej UE dla polskiego przemysłu mogą wyglądać następująco:
– prawie trzykrotny wzrost hurtowych cen energii elektrycznej i ponad trzykrotny wzrost cen ciepła sieciowego w latach 2010 – 2050;
– wzrost kosztów wytwarzania w przemyśle o 21 mld zł w roku 2030, co odpowiada prawie połowie zysku finansowego brutto całego sektora przemysłu z roku 2012. Tak znaczne zmniejszenie zysku będzie miało negatywne skutki na zdolności inwestycyjne i konkurencyjne polskich przedsiębiorstw, gdyż wzrost kosztów produkcji przemysłowej w Polsce będzie znacznie większy niż w przypadku konkurentów z innych krajów UE lub spoza UE;
– zagrożenie rentowności produkcji 8 działów przemysłu (m.in. przemysł koksowniczy, chemiczny, papierniczy, cementowy, produkcji metali, wydobycia węgla) zatrudniających 590 tys. pracowników i odpowiedzialnych za generowanie 95 mld zł wartości dodanej.

Skutki dla gospodarstw domowychZ kolei dla gospodarstw domowych efekty polityki energetycznej UE mogą przedstawiać się tak:
– roczne koszty zakupu energii czteroosobowej rodziny wzrosną o ok. 1750 zł w roku 2030, o 3100 zł w 2040 r. i o ponad 4600 zł w 2050 r.;
– koszty energii zużywanej przez gospodarstwa domowe wzrośnie średnio o 18 mld zł rocznie do roku 2050;
– w efekcie polityki dekarbonizacji udział kosztów energii w budżetach połowy gospodarstw domowych wzrośnie z poziomu 12 proc. w 2010 r. do 12,5 – 14,5 proc. w latach 2020 – 2050, co oznacza trwałe ubóstwo energetyczne na ogromną skalę w Polsce.

PKEE wskazuje, że przytoczone wyniki dotyczące wzrostu kosztów i nakładów inwestycyjnych są dodatkowe w stosunku do kosztów i nakładów jakie i tak poniesie polska gospodarka i społeczeństwo w wyniku celów i mechanizmów polityki klimatycznej już przyjętych w ramach pierwszego pakietu klimatyczno-energetycznego.

Komitet wskazuje, że dokonana ocena skutków obejmuje okres do roku 2050. Przekazane wyniki są porównaniem skutków wdrożenia nowych propozycji Komisji Europejskiej w stosunku do założenia utrzymania obecnej polityki klimatycznej.

Najważniejsze założenia dotyczące cen paliw i cen CO2 przyjęto zgodnie z założeniami analiz KE . W ramach wykonanych prac badano skutki nowych celów na: (i) system energetyczny, (ii) tempo rozwoju gospodarczego kraju, (iii) koszty wytwarzania w różnych działach przemysłu, (iv) obciążenie budżetów gospodarstw domowych.

Analiza przygotowana na potrzeby Polskiego Komitetu Energii Elektrycznej została wykonana przez firmę Badania Systemowe EnergSys.

Polski Komitet Energii Elektrycznej (PKEE) jest stowarzyszeniem sektora elektroenergetycznego, zrzeszającym największe polskie firmy energetyczne, jak i wiodące organizacje działające w branży. PKEE jest jedynym stowarzyszeniem reprezentującym interesy polskiego sektora energetycznego w Unii Przemysłu Elektroenergetycznego – EURELECTRIC, będącej największym stowarzyszeniem branży elektroenergetycznej w Europie.

Źródło: http://www.wnp.pl